Dzień Ojca

Jest przy Tobie. Tak po prostu i zawsze. Akceptuje Cię dokładnie takim, jakim jesteś. Przytula Cię w czasie napadu padaczkowego. Odsysa wydzielinę ssakiem. Cierpliwie i wytrwale podaje jedzenie łyżeczką do Twojej buzi, która nie zawsze chce się otwierać. Zakłada Ci sondę, żebyś mógł zjeść odpowiednią ilość pożywienia. Karmi Cię przez sondę. Wstaje w nocy, kiedy chcesz się napić lub gdy coś Cię boli. Podaje Ci leki. Podłącza pulsoksymetr, żeby sprawdzić poziom saturacji, gdy tylko Twoja buzia trochę zblednie. Podłącza tlen, żeby było Ci łatwiej oddychać. Jeździ z Tobą na wizyty lekarskie, przeznaczając na to swój urlop. Spędza noce w Internecie, szukając dla Ciebie odpowiednich sprzętów, najlepszych sond i odżywek. Po sto razy dzwoni do nieuchwytnych lekarzy. Mierzy temperaturę. Śpiewa Ci Twoje ulubione piosenki, kiedy nie możesz zasnąć. Nosi Cię na rękach. Oklepuje Cię, gdy trudno Ci się oddycha. Robi inhalacje. Przywozi Ci tony akcesoriów ze sklepu medycznego. Kąpie Cię. Ubiera. Przewija. Kołysze do snu. Pracuje po kilkanaście godzin na dobę, aby zapewnić Ci wszystko, czego potrzebujesz. Nigdy nie traci cierpliwości. Cieszy się z każdego drgnienia Twoich ust, świadczącego o zadowoleniu. Głaszcze Twoją rudą główkę, żeby Ci sprawić przyjemność. Każdą wolną chwilę przeznacza dla Ciebie i dla Twojego rodzeństwa. Gdy czasem musisz zostać w szpitalu, zostaje z Tobą, nawet w nocy czuwając przy Twoim łóżeczku jak Anioł Stróż. 

To on Cię pierwszy zobaczył, zaraz po Twoich narodzinach, kiedy ja jeszcze nie wybudziłam się ze znieczulenia. To jego łzy były pierwsze. To on Cię pierwszy wziął na ręce. To on powiózł mnie na szpitalnym wózku, gdy byłam jeszcze zbyt słaba, by chodzić, abym mogła Cię zobaczyć choćby przez szybkę inkubatora. To on pierwszy znalazł w sobie siły za nas oboje. To on nadal podnosi mnie, gdy upadam. To on potrafi znaleźć w sobie odwagę, by zmierzyć się z myślą o tym, że kiedyś odejdziesz i to on potrafi przyjąć tę myśl z miłością i pokorą, nie pytając, dlaczego. Kocha Cię bowiem bardziej niż siebie.

To właśnie Twój Tato, Synku. Możesz być z niego dumny.