21. października 2012

Adaś dziś pod wieczór poczuł się jakby troszkę lepiej. Napadów było co prawda dzisiaj tyle, co zawsze, ale Adasiek się zdecydowanie ożywił. Bawi się rączkami, kopie nóżkami i jest bardziej aktywny. 

Oczywiście, od razu postanowiliśmy wykorzystać sytuację, wzięliśmy go na ręce, zaczęliśmy do niego mówić, śpiewać, całować i uruchamiać cały nasz rodzicielski arsenał, aby rozśmieszyć naszego Gnoma. I raz się udało - Adaś wyraźnie się uśmiechnął!!! :) Wydaje się nam też, że dużo przytomniej na nas patrzył.

Tak ogromnie się cieszymy z tego uśmiechu! Może jeszcze będzie dobrze i nasz dzielny synek kolejny raz wygra! 

Ech, jeden Adasiowy uśmiech i człowiekowi od razu chce się żyć! :)))